İran sinemasının başarısı uluslarası ilgi düzeyinde ve ödüller açısından yadsınamaz. Her yıl bir veya iki film, yeni yüzler ve yeni yönetmenlerle uluslararası çapta üne kavuşur. Önce Cannes, sonra Oscar’lar derken, birçok İran filmini her sene zirvede izleriz.
Bunun daha çok İran’da rejim karşıtı duruşun Batılı toplum tarafından desteklendiği algısıyla olduğu düşünülse de filmlerin ve anlatımlarının güzelliği bu savı gölgeliyor.
O isimlerden biri de bu yıl “Kutsal İncirin Tohumu” adlı filmiyle adından söz ettiren Mohammad Rasoulof. Önce Cannes’da Özel Jüri ödülü, sonra da ödül sezonunda Altın Küre, BAFTA ve Oscar’larda üç adaylık alan yönetmen yıldızını iyice parlattı.
Kutsal İncirin Tohumu, 79 Devrimiyle gelen şeriat yönetiminin son yıllarda özellikle kadınlar üzerinden aldığı tepkilere odaklanıyor. Film, bir kadının tesettürü sebebiyle ahlak polisi tarafından öldürülmesi şüphesinin sosyal medyanın etkisiyle yayılması, bu etkilerin bir rejim savcısının da ailesiyle arasına sorun olarak girmesi ve toplumun ikiliğini geleneksellik, yeni jenerasyon akımlar üzerinden irdeliyor.
İnsani temel değerler, adalet, güven ailenin birliği ve din üzerinden oldukça farklı tartışmaları dile getiren yapımda oyunculuklar, her İran filminde gördüğümüz gibi sade, dokunaklı. Bu yılın ses getiren yapımlarından birini izlemek, biraz da finalde Dostoyevski tadı almak istiyorsanız; “Kutsal İncirin Tohumu” çok iyi bir seçenek.
